تی دی اس TDS چیست؟

TDS به معنای جامدات جامد محلول است. هنگامی که به آب آشامیدنی می آید، TDS به معنی تمام اجزای معدنی موجود در آب است، مانند کلسیم، سدیم، پتاسیم، کلرید، سولفات و بی کربنات، همراه با بعضی مواد آلی که در آب حل می شوند.

TDS را می توان در یک آزمایشگاه اندازه گیری کرد یا اندازه گیری هدایت الکتریکی آن. اندازه گیری سطح TDS در یک آزمایشگاه دقیق تر و قابل اعتمادتر از اندازه گیری هدایت آن است، اما گران تر نیز است. اندازه گیری هدایت الکتریکی ارزان است، و نتایج آن در حدود 10٪ از مواردی است که شما در آزمایشگاه دریافت می کنید.

یک سیستم فیلتر تصفیه آب با کیفیت بالا قادر به کاهش تا 90٪ از TDS در آب خود است، اما این مقدار بسته به منبع آب شما متفاوت است.

یکی از ساده ترین راه ها برای تعیین کیفیت آب اندازه گیری TDS آن است. جامدات محلول کل یا به اختصار TDS یون های محلول از جمله نمک ها، مواد معدنی و فلزات هستند که در تمام منابع آب غیر خالص یافت می شوند. 

چرا ورود TDS به آب آسان است؟ H2O یا آب، حلال خوبی است. این بدان معنی است که می تواند ناخالصی هایی را که ممکن است در سفر به لیوان نوشیدنی شما با آنها مواجه شود، نگه دارد. 

کل مواد جامد محلول در آب لزوما چیز بدی نیست. برخی از TDS می توانند سالم باشند، در حالی که برخی مضرتر هستند. این راهنما رایج ترین انواع TDS و منابع آنها را مورد بحث قرار می دهد و نحوه اندازه گیری TDS در آب را به اشتراک می گذارد. 

انواع جامدات کل محلول در آب

اکنون با تعریف کل جامدات محلول آشنا شدید، بیایید نگاهی به انواع TDS که ممکن است در آب خود پیدا کنید بیاندازیم. صدها نوع TDS وجود دارد، اما آنها به طور کلی به چهار دسته تقسیم می شوند: مواد معدنی، نمک ها، فلزات محلول و سایر مواد آلی. 

مواد معدنی

مواد معدنی مانند منیزیم، کلسیم و پتاسیم از منابع طبیعی وارد آب می شوند. هنگامی که آب رودخانه ها، نهرها و دریاچه ها با سنگ های غنی از مواد معدنی تماس پیدا می کند، مقادیر کمی از این مواد معدنی در آب آزاد می شود. مواد معدنی طعم آب را بهبود می بخشد و به RDI روزانه شما کمک می کند. 

نمک ها

سطوح پایین نمک ممکن است به طور طبیعی در آب های زیرزمینی رخ دهد. سطوح نمک ممکن است تحت تأثیر فعالیت های انسانی مانند یخ زدایی جاده ها، استفاده از کود و نرم کننده آب و حتی آلودگی فاضلاب قرار گیرد. 

فلزات محلول

فلزات محلول عمدتاً از طریق آلودگی به آب راه می یابند. ضایعات صنعتی و فعالیت های انسانی مانند معادن، هر دو می توانند منجر به شسته شدن فلزات به آب آشامیدنی شوند. مواد سنگی یا خاک ممکن است حاوی مقادیر کمی فلز باشند و برخی از انواع لوله‌های فلزی نیز می‌توانند به محتوای  فلز محلول در آب کمک کنند.

مواد آلی

مواد آلی محلول معمولاً در نتیجه تجزیه طبیعی جلبک ها و مواد گیاهی وارد آب می شود. در کاربردهای شهری، اکثر مواد آلی طبیعی در طول فرآیند تصفیه از آب حذف می شود . 

منابع TDS در آب

کل جامدات محلول می تواند از هر منبعی باشد. مواد ممکن است از فاضلاب، مواد شیمیایی تصفیه آب، رواناب کشاورزی یا فاضلاب صنعتی وارد آب شوند. منابع طبیعی مانند خاک و سنگ نیز ممکن است حاوی TDS باشند. رواناب شهری یا جریان آب باران در مناظر شهری می تواند حامل TDS باشد و حتی لوله ها و مواد لوله کشی مورد استفاده برای انتقال آب به خانه ممکن است منبع TDS باشند. 

به یاد داشته باشید، TDS لزوما چیز بدی نیست. مواد معدنی "مفید" مانند TDS را می توان در ویژگی های محیطی مانند ذخایر کربناته و چشمه های معدنی یافت. نمک ها، یک نوع رایج TDS که در بالا ذکر شد، ممکن است در آب آشامیدنی ناشی از نفوذ آب دریا یا حتی مواد یخ زدایی در جاده های شهری به آب آشامیدنی تبدیل شوند. 

نحوه اندازه گیری کل جامدات محلول

توجه به TDS آب ممکن است به دلایلی ضروری باشد. شاید کسی بخواهد مشکل سختی آب را حل کند و اندازه گیری TDS موفقیت را پیگیری کند. برخی نیز ممکن است بخواهند بدانند که چرا آب آنها طعم تلخی دارد یا بررسی کنند که سلامت آنها از موادی که از شیر خارج می شود در خطر نیست. کسانی که استخر یا اسپا دارند ممکن است بخواهند سطوح TDS را کنترل کنند تا مطمئن شوند که مشکلی در تعمیر و نگهداری وجود ندارد. 

دو گزینه برای اندازه گیری TDS در آب وجود دارد: گزینه آزمایشگاهی و گزینه در خانه. گزینه آزمایشگاهی به مواد و تجهیزاتی نیاز دارد که افراد معمولی آن را نخواهند داشت، بنابراین گزینه در خانه یا میدان - با استفاده از متر مواد جامد محلول - انتخاب بهتری است.  

کل جامدات محلول متر

متر جامدات محلول کل یک دستگاه دستی است که می تواند برای نشان دادن TDS یک منبع آب استفاده شود. جستجوهای آنلاین نشان می دهد مترهای TDS با قیمتی بین 10 تا 100 دلار، بسته به برند و پیچیدگی دستگاه.

جامدات محلول به طور طبیعی رسانایی آب را افزایش می دهند. بنابراین یک TDS متر رسانایی یک نمونه آب را اندازه گیری می کند و از این رقم برای تعیین سطح TDS آب استفاده می کند. این سطح بر حسب قسمت در میلیون (ppm) یا میلی گرم در لیتر (mg/L) اندازه گیری می شود.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که یک متر TDS غلظت TDS را در آب اندازه گیری می کند، اما توضیح نمی دهد که آب حاوی چه آلاینده هایی است. علاوه بر این، یک متر TDS فقط می تواند جامدات محلول را اندازه گیری کند. برخی از آلاینده‌ها، مانند برخی فلزات، مواد شیمیایی، داروها و آفت‌کش‌ها توسط TDS متر جمع‌آوری نمی‌شوند. برای وضوح و دقت بیشتر در مورد آنچه در منبع آب وجود دارد، آزمایش آب را در نظر بگیرید. 

آیا آب TDS بالا مضر است؟

این اشتباه است که فوراً نتیجه گیری کنیم که آب TDS بالا مضر است، زیرا بستگی به نوع TDS آن آب دارد. به عنوان مثال، یک TDS خواندن می تواند به خصوص بالا باشد، اما ممکن است به این دلیل باشد که آب دارای محتوای معدنی بالایی است. 

دستورالعمل های EPA حکم می کند که ppm بیش از 500 برای کل جامدات محلول بسیار زیاد است. آب حاوی بیش از 1000 ppm TDS نباید مصرف شود. 

اگر مقدار TDS آب بیش از 500 باشد، ارزش آن را دارد که آزمایش آن را انجام دهید تا دقیقاً مشخص شود که چه چیزی باعث این شده است. 

چگونه کل جامدات محلول را کاهش دهیم

تعدادی از روش ها برای کاهش محتوای TDS آب وجود دارد. اینها هستند:

اسمز معکوس

یک سیستم اسمز معکوس از چندین مرحله فیلتراسیون و یک غشای نیمه تراوا برای کاهش بیش از 99.9٪ TDS استفاده می کند. این نوع سیستم تصفیه آب ، تصفیه خانه های رایج آب و تصفیه خانه های فاضلاب است. گفته می شود، می توان آن را زیر سینک آشپزخانه یا محل ورود خانه نیز نصب کرد. همچنین می‌توان فیلترهای اسمز معکوس روی میز را پیدا کرد که با برق کار می‌کنند. 

تقطیر آب

یک دستگاه تقطیر آب روی میز از روش بسیار موثر تقطیر برای حذف TDS از آب استفاده می کند. در حین تقطیر، آب را می جوشانند تا تبخیر شود. اکثر مواد جامد محلول قادر به تبخیر با آب نیستند و در محفظه جوش باقی می مانند. سپس آب متراکم می‌شود و به یک قفسه تمیز و آماده برای نوشیدن تبدیل می‌شود. 

دیونیزاسیون

در نهایت، دییونیزاسیون از یک فرآیند تبادل یونی استفاده می‌کند که در آن آب از بستر رزین با بار مثبت و منفی عبور می‌کند، که هم کاتیون‌ها و هم آنیون‌ها را جذب می‌کند و آنها را از آب خارج می‌کند. دییونیزاسیون فقط برای آلاینده های یونی کار می کند، بنابراین این فرآیند نیاز به استفاده از تصفیه کننده دیگری مانند سیستم اسمز معکوس برای حذف ناخالصی های غیر یونی دارد.