کمبود آب

کمبود آب فقدان منابع آب کافی موجود برای رفع نیازهای مصرف آب در یک منطقه است.

این در حال حاضر در هر قاره و حدود 2.8 میلیارد نفر در سراسر جهان از حداقل هر ماه از هر سال تحت تاثیر قرار می گیرد.

بیش از 1.2 میلیارد نفر دسترسی به آب آشامیدنی تمیز دارند.

کمبود آب شامل استرس آب، کمبود آب و یا کمبود آب و بحران آب است.

در حالی که مفهوم استرس آب نسبتا جدید است، دشوار بودن به دست آوردن منابع آب شیرین برای استفاده در طول یک دوره زمانی و ممکن است منجر به تخلیه بیشتر و بدتر شدن منابع آب موجود شود. کمبود آب می تواند ناشی از تغییرات آب و هوایی باشد به عنوان الگوهای آب و هوایی تغییر یافته از جمله خشکسالی یا سیل، افزایش آلودگی و افزایش تقاضای انسان و استفاده بیش از حد از آب.

یک بحران آب وضعیتی است که آب آشامیدنی قابل دسترس و قابل دسترس در یک منطقه کمتر از تقاضای آن منطقه است.

کمبود آب به دو پدیده همگرا رسیده است: رشد آب شیرین و کاهش منابع آب شیرین قابل استفاده است.

کمبود آب می تواند ناشی از دو مکانیزم باشد: کمبود فیزیکی (کمبود آب) و کمبود آب های کم آب، که کمبود آب فیزیکی ناشی از منابع طبیعی آب نامناسب برای عرضه تقاضای منطقه است و کمبود آب اقتصادی ناشی از مدیریت ضعیف منابع آب کافی موجود است.

با توجه به برنامه توسعه سازمان ملل متحد، این امر اغلب به علت کشور یا مناطقی که کمبود آب را تجربه می کنند بیشتر دیده می شود، زیرا اکثر کشورها یا مناطق دارای آب کافی برای پاسخگویی به نیازهای خانگی، صنعتی، کشاورزی و زیست محیطی هستند، برای ارائه آن به شیوه ای قابل دسترس.

کاهش کمبود آب، هدف بسیاری از کشورها و دولت ها است.

سازمان ملل اهمیت کاهش تعداد افراد بدون دسترسی پایدار به آب پاک و بهداشت را به رسمیت می شناسد.

اهداف توسعه هزاره در اعلامیه هزاره سازمان ملل متحد نشان می دهد که تا سال 2015، آنها تصمیم می گیرند "نسبت به افرادی که قادر به دسترسی به آب آشامیدنی سالم نیستند، به نصف نرسند".