تغییرات بارش و دما و تاثیر آن بر کیفیت آب

طبق تحقیقات جدیدی که از تیمی از سه متخصص محیط زیست Carnegie منتشر شده در این هفته در علوم و فناوری محیط زیست، تغییرات در دما و بارش رخ داده است که میزان نیتروژن موجود در آبراه های ایالات متحده را تحت تاثیر قرار داده است.

نیتروژن از کشاورزی و سایر فعالیت های انسانی به آبراهه ها می چسبد، که در آن بیش از حد پدیده ای خطرناک به نام ائتروفیكی ایجاد می كند. این می تواند منجر به شکوفه های جلبکی تولید شده از سموم یا مناطق مرطوب کم اکسیژن به نام هیپوکسی شود. طی چندین تابستان گذشته، مناطق مرده و شکوفایی جلبکها در مناطق دریاچه و ساحلی در سراسر ایالات متحده پوشش خبری گسترده ای دریافت کرده است.

آنا Michalak کارنگی و تیم او چندین سال را صرف مطالعه اثرات رواناب نیتروژن کرده و تغییرات احتمالی الگوهای بارش با توجه به تغییرات آب و هوایی می تواند منجر به خطرات بیشتر نسبت به کیفیت آب شود.

اما تلاش های آنها تا کنون بر پیش بینی آینده ها متمرکز شده است. در حال حاضر، با Tristan Ballard، آنها به عقب نگاه کردند تا تحلیلهای بلندمدت رواناب نیتروژن را در دهه 1980 بررسی کنند.

گفت: "ما می خواستیم ببینیم آیا می توانیم شواهدی را در رکورد تاریخی تغییرات دما و بارش که بر میزان نیتروژن موجود در حوزه های آبخیزداری در ایالات متحده متصل می شود، پیدا کنیم، گفت:" نویسنده بالارد. "یافته های ما می تواند مدل سازی خطرات آینده ما را بهبود بخشد و تلاش های مدیریتی را هدایت کند."

آنها دریافتند که آب و هوا یک عامل کلیدی در میزان نیتروژن در سیستم آب بود، با دمای هوای گرم و طوفان همراه با تاثیر مستقیم بر روان نیتروژن.

کشاورزی هم نقش داشت، اما پیچیده تر از یک همبستگی ساده و یکپارچه بود.
راهنمای خرید تصفیه آب

به عنوان مثال، در شمال دشت های بزرگ، کشاورزی افزایش یافته و شرایط آب و هوایی ترکیب شده است تا نیتروژن بیشتری را در آبراه قرار دهد. با این حال، در دریاچه های بزرگ، با وجود تلاش برای کاهش میزان نیتروژن آزاد شده توسط فعالیت های انسانی، بارندگی به میزان زیاد افزایش یافت که نیتروژن هنوز سیستم آب را بیش از حد بارگذاری می کند.

"آنچه که ما نشان داده است این است که کیفیت آب های دریاچه و ساحلی در حال کاهش است نه فقط در مورد اینکه چگونه زمین ها را توسعه می دهیم و چه میزان کود ما در زمینه ها استفاده می کنیم؛ این نیز در مورد چگونگی تاثیر بارندگی و درجه حرارت در جهان در مقیاس جهانی است." "این یک سیستم پیچیده است، اما آن را به بهتر مدیریت اثرات انسان در سراسر مقیاس، از حیاط خلوت خود را به سیاره به عنوان یک کل است."

این تیم می گوید یافته های آنها به این معنی است که استراتژی های مدیریت در طول زمان حتی بیشتر به چالش می کشد. به سادگی کاهش میزان نیتروژن آزاد شده توسط صنعت و کشاورزی کافی نخواهد بود. کاهش مصرف باید به اندازه کافی برای جبران ریسک بیشتر با توجه به افزایش بارش نیز باشد.