کاربرد فیلتر کربنی

تصفیه آب آلاینده های مضر را از آب حذف می کند. فيلتراسيون،یا از لحاظ فيزيکي آلوده کننده ها را از بين مي برد و يا از لحاظ شيميايي، يک تکنيک تصفيه متفاوت از اسمز معکوس است که از طريق يک غشاء نيمه نفوذپذير و از طريق تقطير تصفيه آب را از آب خارج مي کند تا از آلاينده جدا شود. فیلتر کردن کربن یک روش نسبتا ارزان و کارآمد برای تصفیه آب است.

فیلترهای کربنی به علت سطح بالایی که دارند به خوبی کار می کنند. بر اساس وب سایت های تصفیه خانه و فیلترهای خانگی، یک پوند کربن دارای سطح حدود 125 هکتار است. این به کربن اجازه می دهد تا از لحاظ فیزیکی مقدار زیادی از مواد شیمیایی و مواد را جذب کند که خطری جدی برای تامین آب خانگی طبیعی داشته باشد. بسیاری از این مواد ممکن است باعث ایجاد سرطان، مشکلات عصبی و سایر خطرات بهداشتی شوند.

انواع فیلترهای کربن

به طور کلی دو نوع فیلتراسیون کربن وجود دارد: کربن فعال گرانول و کربن بلوک. کربن فعال دارای یک بار مثبت است بنابراین می تواند ناخالصی ها را جذب کند، اما بلوک کربن دارای نسبت حذف بیشتر آلودگی است. با این حال، عوامل بسیاری وجود دارد که بر این میزان تأثیر می گذارد، از جمله میزان کربن در واحد، جریان آب، طول آلاینده های زمان در تماس با کربن و اندازه ذرات. کربن می تواند ذرات 50 میکرومتر تا 0.5 میکرومتر را از بین ببرد.

فیلتر های کربنی چه چیزهایی را از آب حذف میکنند

فیلترهای کربن در حذف تعدادی از مواد شیمیایی مضر بسیار موثر هستند، به سایت های تصفیه آب خانگی و فیلترها می گویند. این شامل کلر، بنزن، رادون، حلال های تراهالموتان، مواد شیمیایی آلی فرار مانند سموم دفع آفات و علف کش ها و صدها مواد شیمیایی دیگر ساخته شده است که ممکن است در اثر تماس با آب شیرین از طریق سیستم وارد شوند. علاوه بر این، فیلترها طعم بد و بو را از آب حذف می کنند.

فیلترهای کربن را حذف نکنید

فیلترهای کربن در حذف آلاینده های غیر آلی حل نشده و فلزات سنگین مانند مواد معدنی، نمک، آنتیموان، آرسنیک، آزبست، باریم، بریس، کادمیوم، کروم، مس، فلوراید، جیوه، نیکل، نیترات، سلنیوم، سولفات، تالیم و آلاینده های دیگر، که به جای آن ممکن است نیاز به یک سیستم اسمز معکوس یا اسپری باشد. فیلترهای کربن بلوک می توانند برخی از میکروارگانیسم های بزرگ و خطرناک مانند ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم را حذف کنند، که می تواند موجب بیماری و بیماری همه گیر شود، اما کمتر از اندازه کربن است. طبق گفته دانشگاه اورگان، ویروسها به اندازه کربن از بین می روند، زیرا معمولا بین 20 تا 400 نانومتر اندازه هستند.